- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
اوّل سـخـن به نـام خـداونـد ذوالـکـرام نام خداست چون همه جا بهترین کلام وآنگه ز روی صدق و ارادت دهم سلام بر آسـتـان قـدس رضا، هـشتـمین امام امروز در حضور کریمش نشـسـتهایم هر یک به نیّتی به حریمش نشـستهایم این روضه کز شکفتن دلهاست باغ دل روشن ز ذرّه ذرّۀ خـاکـش چــراغ دل ای دل ز دست داده، که گیری سراغ دل! اینجاست آن که هست خریدار داغ دل ایـنـجـا مـدال مُـقـبـلـی مُـقـبـلان دهـنـد داروی زخـم سـیـنۀ صاحب دلان دهند امشب بهشت محو تماشای مشهد است قندیلهای نور به هر جای مشهد است هستی تمام، چشم به سیمای مشهد است قلب پیـمـبـران به تـمـنـای مشهد است مشهـد که جـلـوهگـاه جمال محمد است آرامــگــاه عــالِــمِ آل مــحــمــد اسـت فـردا سـپـیــده بـا دم جـبـریـل مـیدمـد محشر نگـشته، صور سرافـیل میدمد از مـشهـد الـرضا، گـل تهـلیل میدمـد خـورشـیـد بر قـبـیـلـۀ هـابـیـل میدمـد تـا کـور، چـشـم دودۀ قـابـیـلـیـان شـود رازی دگر، ز خلقت عـالم، عیان شود امشب مدینه عرش معلای دیگر است آن شهر وحی، طور تجلای دیگر است تورات نور، در کف موسای دیگر است موسای عشق را یدِ بیضای دیگر است امشب مدینه وآن همه آیـات روشـنـش بــوی رســول مـیدهـد و پــارۀ تـنـش یـاد مـدیـنه بر دل و بر جان صفا دهد خـاک مــدیـنـه، دیـدۀ دل را جـلا دهـد این شهـر، عـطر سامره و کـربلا دهد وین لالـهزار بوی حسین و رضا دهـد گـاه نـزول مـوکـب اجـلال احمد است یا عـیـد جـشـن عـالِـمِ آل مـحـمـد است قــدوسـیـان تـجـلـی تـوحـیـد بـنـگـریـد نوری که هر وصی و نبی دید بنگرید در طور جلـوهای که درخـشید بنگرید در دامن سـتـاره به خـورشـیـد بنگرید خـورشـید آسـمـان ولایت رضـا رسید در لالــهزار نـجـمـه، گـل اِنّـمـا دمـیـد این وارث یگـانـۀ موسیبنجعفر است فـرزنـد نـازدانـۀ مـوسیبنجعـفر است در هر صفت، نشانۀ موسیبنجعفر است این آفـتـاب خـانۀ مـوسیبنجعفر است روح نـبی، روان علی، بر جهـان امام امر جهان و اهل جهان در کـفش تمام آئــیـنـۀ خــداسـت جـمــال صـبـیــح او یــوسـف در آرزوی نـگــاه مــلـیـح او فرموده است حضرت صادق مدیح او پیغـمـبران نـشـسـته به پـای ضریح او تـا افـکـنـد نـگـاه عـنـایت به سـویـشان تا پُـر کـند ز کـوثـر رحـمت سبویشان این مـاه را که شـمس ضحی آفریدهاند نــــورآفــریـن آیــنــههــا آفــریــدهانــد بـابالــمــراد خـلـق خــدا آفــریــدهانـد او را بــرای کـشــور مــا آفــریـدهانـد ایران که پایگـاه ولایت به عـالَـم است در سایهسار پرچم او سبز و خُرّم است نــام رضــا صــفــای دل اولــیــا بُــوَد دسـت رضـا هـر آیـنـه دست خـدا بُوَد تنهـا نه سـایـهاش به سر مُلـک ما بُوَد عـالَـم به زیـر پـرچـم سـبـز رضا بُوَد این یک حقیقت است و کسی درک میکند کاین روضه را به اشک روان ترک میکند مـهـری که مـاه، سِیـر کـند در پـناه او ماهی که مهـر مـوج زنـد در نگـاه او «وَالشمسُ وَالقمر» خبر از روی ماه او «والـلـّیـل» سـایـهپـرور خـال سیاه او او هشتمین امام و دهم عصمت خداست نامش علی، سلالۀ موسی، لقب رضاست سبز است پرچمت که دلیل هدایت است زرد است گنبدت که به خورشید، غیرت است سرخ است خاتمت که نشان شهادت است در هر نگاه مهر تو صدها کرامت است خورشید هر سحر که ز مشرق کند طلوع با بـوسهها به گـنبد تو میکـند خـشوع ای جلـوهگـاه رأفت و ای قـبـلهگاه راز سایـند قـدسـیـان به حـریـمـت سر نیاز بـر مـلـت مـجـاهـد و ایـران سـرفـراز پیـوسـته بـاد پـرچم سبزت در اهـتزاز تا میوزد به پـرچـم سـبـز شما، نـسیم داریـم امـیـد بر کـرمـت، اَیُّهـا الکـریم در این حـرم، فـروغ خدا دیده میشود در لحظه لحظه معجزهها دیده میشود نـور اجـابت از هـمهجـا دیـده میشود آیات لطف و فیض رضا دیده میشود از فرش تا به عرش، تجلای رحمت است در انعـکـاس آیـنهها نـور رأفـت است ای آفـریده ذات تو را حق، برای خیر هم خیرخواه خلقی و هم رهنـمای خیر هم ابتـدای خـیـری و هم انتـهـای خیر دارد «مـؤید» از تو امـید دعـای خیر تـا الـتـفـات بـر پــدر و مـادرش کـنـی در آسـتـان خـویش مـقـرّبتـرش کـنی
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
آن شب مدینه عـطر پر جبرئیل داشت در سر امین وحی، هوای خلیل داشت بر لب مـدام، زمـزمـۀ یا جـلـیل داشت صبر جمیل، وه که چه اجری جزیل داشت موسی به طور قرب خداوند بار یافت تشریف مکـرمت ز عـنایات یار یافت در هر دلی فـروغ حـضور مـدینه بود در هر سری نشـانـۀ شـور مـدیـنه بود خـورشـید بـردمـیده ز طور مدینه بود کـآفـاق مـستـفـیض ز نـور مـدیـنه بود مـاه فـلک ز شوق دل اخـتر شـمار شد آئــیــنــۀ جــمــال خــدا آشــکــار شــد ای بوده با زبور و صُحُف آشنـاییات تـورات را امـیـد بـه مـعـجـزنـماییات شـد جـاثـلـیـق مـحـو فـروغ خـداییات جـالــوت مـات شـعـشـعـۀ ایـلـیـایـیات عـمرانِ صابی است کـمال تو را گواه نسطاصِ رومی است جلال تو را گواه عارف اگر ز شعشعۀ «هو» تو را شناخت سالک ز قدر و منزلت او تو را شناخت بیدل به خلق و خوی خداجو تو را شناخت من بندۀ کسی که چو آهو تو را شناخت پـیچـیـد چون نـوای تو در بـند بـندمان یـا ثـامـنالائـمـه! رهـا کـن ز بـنـدمان خورشید، با جمال جمیلت جمیل نیست بر درگه جلال تو گردون جلیل نیست جایی که همرکاب تو غیر از خلیل نیست دیگـر مجـال پـر زدن جـبرئـیل نیست وقتی به محـضر تو شرفـیـاب میشوم از شرم شـعـله میکـشم و آب میشوم کوثر، پیالهای ز شراب طهـور توست طـور شهـود پـرتو فاش ظهور توست سیـنای جلـوه، آیۀ نـور حضور توست خورشید هم از آیـنـهداران نور توست چشمـم که محو حسن ملیح تو میشود اشکـم دخـیـل بـنـد ضـریح تو میشـود آن زائـرم کـه آمـده بـا دسـت خـالـیام رحمی به دلشکستگی و خستهحالیام بال و پری ببخش به بیدست و بالیام کز شاعـران حـضرت مولیالمـوالیام مپـسـند بار خـواهـش ما را به ذمّـهات سـوگـنـد مـیدهـم بـه جــوادالائـمـهات
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
امـشـب قـرار، یـار دل بـیقــرار شـد یعنی که باب میـل هـمه، روزگـار شد نورِ دو چشمِ حـضرتِ باب الحوائجی واکرد چشم و خاک، خزانش بهار شد سلطان رسید و قاعدهها گشت زیر و رو رعیت شدن، میان جـهـان افـتخار شد وقت نجـات مـردم ایـران رسیده است شکر خدا که کـشورمان، کعـبهدار شد کرده طلوع باز علی جان و این جهان سر زنـده از مـسـیح دمِ ذوالـفـقـار شد ای عـزت بـدونِ کـرانـه خـوش آمدی ای سـومـیـن عـلیِ زمانه خوش آمدی ای خوشترین ترانۀ لبهای من سلام نعم الرفیق، عشق من، آقـای من سلام ای زندگی من، شب و روزم، عزیز من ای از قـدیـم در دلِ شـیـدای من سـلام مجـنونتـر از هـمیـشه به پابوس آمدم جانان و جان و حضرت لیلای من سلام ای آبـروی من، کس و کـارم، پناه من سـرمـایـهام، تـمـامیِ دنـیـای من سلام ای دین من، قیامت من، ای بهشت من ای عـاقـبت بـخـیریِ فـردای من سلام هر جا دلم شکست، رسیدی به داد من من غافل از تو بودم و بودی تو یاد من اصـلا بـعـید نـیـست که نـامـه سیـاهها گـردنـد تـحـت قـبـهات از بـیگـنـاههـا ای کربلای من، نـجـف من، بقـیع من ای مـشـهـد تـو جـمـع هـمه بـارگـاهها قـربان کـیـمـیای دو چـشمان مست تو آقــا مـرا نـگــاه کـن از آن نــگــاههــا در کوی تو شکستهدلی میخرند و بس ذکـر خـداسـت پـای ضـریـح تـو آههـا تو زیـر سـایـهات همه را راه میدهی یــا ایـهــاالـعــزیـزِ هـمـه بـیپــنــاههـا تو سایهات شبیهِ خدا بر سر همه است مهمان نوازیات چقَدَر عین فاطمه است غیر از درِ تو اینهمه لطف و کرم کجاست اصـلا پـنــاه اولـم و آخــرم کـجـاسـت یـادش بـخـیـر خـاطــرۀ اولـیـن ســلام آن روزهای گم شدنم در حرم کجاست لطف تو آن چـنـان بغـلـم کرده بود که یـادم نبـود گـم شدهام، مـادرم کجـاست خیلی عوض شدم، عوضم کن به یک نگاه گردیدهام وبال تو، بال و پرم کجاست؟ گردید قطره قطره چرا سیل اشک من حال و هوای سابق چـشم ترم کجاست خـیـلی هـوایـیِ حـرمـم بـاز، بیگـمان آقا سوال کرده که این نوکـرم کجاست خـیـلی دلـم گـرفـته مـرا رو به راه کن مثل هـمـیـشه کـوه غـمم را تو کاه کن این دردهـا بدون تو درمـان نـداشـتـند این ابـرهـا بـدون تـو بـاران نـداشـتـند بود آخـرالـزمان چه قَـدَر هولناک اگر ایـرانـیـان امـام رضـا جـان نـداشـتـنـد ایـن مـلـت امـام حـسـیـنـی بــدون تــو در فـتـنهها که جرات طـوفان نداشـتند جـانم فـدات! دست گـرفـتی چـقـدر از آنـانـکـه ذرهای به تو ایـمـان نـداشـتند ای بـهـتـریـن پـنـاه، بـرای هـمه سلام ای مـهـربان امـام رضـای هـمه سلام سـوگـند میخـورم به سلـیـمـان کـربلا در مـشـهـدت شـدیـم مسـلـمـان کـربلا مدیون لطف پنجره فـولاد مشهد است هر کس که بین ما شده مهـمان کـربلا جـان جـواد! قـسـمـت ما کن ابالجواد! تـنـگ غـروب، نـم نـم بـاران کــربـلا این جا بُوَد حسینیه یا که حرم چه قدر هـسـتـنـد زائـران تـو گـریـان کــربـلا این کاسههای زرد خودش روضه گشته با تـمـثـال دستِ سـاقـیِ عـطـشانِ کـربلا از آب هم مـضـایـقـه کـردنـد کـوفـیان خوش داشـتـند حـرمت مهـمـان کربلا ای کـشـته فتاده به هـامـون حسین من ای صید دست و پا زده در خون حسین من
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
حق رسید و هیبت پوشالی باطل شكست صاحب عرش برین در بین فرشیها نشست زحمت غم كم شد و رحمانیت رونق گرفت آسمان آمد زمین، در دست خود بیرق گرفت آمد و مِهرش میان قلب ما قد راست كرد با دل ما عاشقان هرچه دلش میخواست كرد آمدی و عطر مِهرت پخش شد در هر فضا مینویسم عشق و میخوانم علیموسی الرضا ذوق دعبلهای تو دارد دو چندان میشود شاعر تو صاحب چندین "گلستان " میشود ای كه با انگشت تو نظم جهان گردیده است "عالم پیر "از قدوم تو جوان گردیده است گشته پیدا هشت جنّت در رواق چشم تو تیرگیها نور شد، از چلچراغ چشم تو شیعۀ اثنیعشر مدیـون لطفت ای جلیل عـالـم آل مـحـمـد الــســلام و الـدخـیـل لقمهای از سفرهات ما را كفایت میكند مور درگاهت سلیمان را ضیافت میكند آسـمانها بر زمین دست توسل میزند میدمد خورشید چون بر گنبدت زُل میزند در هـوای مرقـدت دائم به رفت و آمدم خـانـهزادِ خـانۀ سلـطـانِ شهرِ مـشهـدم ای مسیح آل حیدر، خانهات دارالشفاست راه حلِ هر مریضی آخرش باب الرضاست خانهات درماندهها را غرق رحمت میكند اهل دوزخ را ولایت، اهل جنت میكند با وجود روضۀ رضوانت ای اربابِ دل باغ جنت بعد ازاین چنگی نخواهد زد به دل آب سقاخانهات از چشمهسار كوثر است گرد و خاك مرقدت "شیخ بهائی "پرور است از ضریح حضرت سلطان چنین معنا شده است هر هنر در نزد ما ایرانیان بوده است و هست ذره هم در صحن تو نور جلی میپرورد گرد و خاك مرقدت "سید علی "میپرورد گرچه در این خانواده لطف بامعناتَر است ساكن "بیت الرضا "امنیتش بالاتر است تا كه ایران را تو داری در پناه خود فقط پس خراسان را نگیری از سر این مملكت سنگ فیروزه از آن روزی در عالم شد پدید كه چنان سرمه به چشمش خاك پایت را كشید ای شب مـیلاد تو میـعـاد شادیهای ما غصهها در میشود با یاد تو از قلبها چون كویر خشكـسالم، تشنـۀ باران منم ضامن آهو تویی، آهوی سرگردان منم بهترین حصن حصینی، شرط دین داری ما یا "غـیاث المستـغـیـثـینِ" گـرفتاری ما پـارۀ قـلـب نـبـی، ای زادۀ خــون خــدا "ذِكرُكُم فی الذاكرین"ای هشتمین نورالهدی تا دم گرمت بر این دلسرد سامان میدهد بر تن دلمُردگان عشق شما جان میدهد با غـریـبان دو عـالـم آشـنـایی میكـنی بیبرو برگرد تو مشكلگـشایی میكنی گرچه در دریای عشّاقت مشخص نیستم تا تو را دارم دگر محتاج نا كس نیستم ایكه خیرات تو دارد بر دوعالم میرسد عـیـدی ما را بـده دارد محـرم میرسد رزق چشمم را بده تا كه نمكگیرت شوم آنقدر گریان شوم در روضه تا پیرت شوم گـریهكنهای دم یـابن الـشبیب تو شدیم بیقـرار روضـۀ جـدّ غـریب تو شـدیـم
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
ای که دل غریب من، با تو شد آشنا، رضا اشک من است پنجه در پنجرۀ تو یا رضا ای به فدای جان تو، جانِ به لب رسیدهام من که گل بهشت را از حرم تو چـیدهام ای که به باغ مکرمت، گل تویی و گلاب، تو ذکر تویی، دعا تویی، اجر تویی، ثواب، تو آنکه وجود را به خود، از عدم آوَرَد تویی بارقـۀ امـید ما روز نـشاط و غـم تـویی فدای خاک پای تو، خدای را ولی تویی تـداوم ولایـت مـطـلـقــۀ عــلــی تــویـی شبی که سر زد از افق جمال ماهت آمدم پناه مـاسـوا تـویی، که در پـنـاهـت آمدم به پیشگـاه قدس تو اگر چه دستخالیام اگر کسی نمیخورد، غـم شکـستهبالیام ای که به این شکستهدل فرصت آه دادهای ای که مرا به این حرم خوانده و راه دادهای
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
ای آن که دلت صافتر از جام بلور است از باور ما وصف کمالات تو دور است سوگـند به یاسـین و به طاها که جمالت تفـسیر دعای سحر و سـورۀ نـور است از مــقــدم تـو ای گـل گــلــزار ولایـت هرجا نگرم صحبت شادی و سرور است مرغـان بهـشتی ز شعف زمزمه کردند گلزار پُر از نغمۀ شیدایی و شور است خـورشید جهانتابی و در هر دل عاشق انوار ولای تو در اشراق و ظهور است تو زادۀ مـوسـایی و از قـدر و شـرافت عیسی دمی و هر نفست نفخۀ صور است تو آیـنـۀ حُـسن خـداونـدی و در عـرش آیـات کـمالات تو در دست مرور است از رأفت تو نـور خـدا خـیزد و پیداست یک جلوه ز انـوار خداوندِ غـفـور است پُـر شـورتـر از بـادۀ عـشـق تـو نـدیـدم این باده صفابخشتر از جام طهور است گر موسم میلاد تو اشکی به رخم ریخت از شرم دلم بود و مرا شرم حضور است ما را تو مـرانی ز در خویش، سلیـمان از درگه اکرام تو این حاجت مور است هرکس که بهدل مهر تو دارد چو«وفایی» این مهر ورا روز جزا برگ عبور است
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
نــــور از کــائــنــات مــیبــارد یـا کـه نـقـل و نــبـات مـیبــارد بـــارش رحـمــت الــهــی بــیـن جــلــوههـای صـفــات مـیبــارد تـا فـرو بــارد از افــق بـرکـات جـان انـدوه بر لـب اسـت امشب آن شب قدر، امشب است امشب نـجـمـه خـورشـیـد در بغل دارد هـر طـرف عــطـر آشــنــا آمــد هـــدیـــه از جــانــب خــدا آمــد آمـد و ضــامـن غــریــبــان شـد هــشـتـمـیـن مـقـتـدا امــام رضـا شــرط ایـمــان مـا؛ امــام رضــا حـرم پـاک تو بـهـشـت من است
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
آمـدی و آسـمـان بیحـد چـراغـانی شده کل ایران؛ بالأخص مشهد چراغانی شده باز درهم میخری، از اشتیاق این خبر در دلِ عشّاقِ خوب و بد چراغانی شده با نگاهی برطرف کن ظلمتِ خورشید را نور میخواهد اگر ممـتد چراغانی شده عـالِـم آل مـحـمـد هـسـتـی و عـلامـههـا آمـدنـد و مـنـبر و مـَـسند چراغانی شده ضـامن آهـو تویی و در شب مـیـلاد تو دشتِ آهوخیز صد درصد چراغانی شده کـوریِ چـشـمِ تـمـام عـنکـبـوتـانِ ذلـیـل با تـلاشِ کـفـتران گـنـبـد چراغانی شده هست یاقـوتِ مقـدس این حـرم تا به ابد با طلای ناب این مـرقـد چـراغانی شده تا بـبـیـند رأفـتـَت را چشم نـابـیـنـایـشان این حرم امشب چنین بیحد چراغانی شده!
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
مــیــلاد رضــا امـــام امـجــد آمــد هـشـتـم ولـی خــدای ســرمــد آمــد **** محمد علی مردانی **** از دامـن نـجـمه گـل طوبی سر زد از شهـر مـدیـنـه نـور طاها سر زد **** نادعلی کربلایی **** گلزار جهان رشک برین است امشب خـشنود قـلوب مؤمنین است امشب **** نادعلی کربلایی **** از دامن نجـمـه کوکبی خواسته شد از رونق آفــتــاب و مه کــاسته شد **** مرحوم قاسم رسا **** برخـیز که حـضرت رضـا مـی آیـد سـلـطـان سـریـر ارتـضـی مـی آیـد ***** مرحوم قاسم رسا **** نــوری ز فــروغ حـیّ سـرمـد آمـد گـنـجـیــنــۀ عــلــم آل احــمــد آمــد ***** سید هاشم وفایی **** امشب که صفا در همه جا می ریزد چون برگ خزان گـناه ما می ریزد **** مرحوم سید رضا مؤید ****
: امتیاز
|
مدح و مناجات با جضرت علی بن موسی الرضا علیهالسلام
به نام حـضرت یـار و به نـام جـانـانم پُر از سکوت غمم یا که دل هـراسانم غریب و گم شده در راه مانده حیرانم کـنـار جـاده نـشـسـتـم چـقـدر بیجـانم عـجـیـب در به در کـوچـۀ خـراسـانـم دوباره قصۀ عشق و جنون شده تکرار بیا و داغ حـرم را به قـلب من نگـذار هـوا هـوای گـدایی رسیـده وقت قرار قدم قـدم به تو نزدیک میشوم انگـار گـدای خـسـتـهات آمـد سـلام سـلـطانم دلـم گـرفـتـه فـدایت شـوم دعـایـم کـن مـیان صـحـن تو دلـدادهام صـدایم کن بیا و از همه غیر از خودت جدایم کن خـراب کن من بد را خودت بنـایم کن مریض و پُر غم و دردم تویی تو درمانم همیـشه صحـنۀ زیـبـا نـمیرود از یاد کنار حوض حرم رو به روی گوهرشاد نگـاه من به زن پیر و خسـتهای افـتاد که آب و دانه به کام کبـوتـران میداد بـبـین که مثل همه زائـران پـریـشـانم صدای همهـمۀ جمـعـیت صدای زنان صدای گریۀ طفلان صدای پیر و جوان و صحنها که پر است از دعای این و آن سرت همیشه شلوغ بوده شکر آقا جان برای غـربت مـردی غـریب گـریـانم همان که دور مزارش فـقـط چند تایی کـبـوتـرنـد و نــدارنـد لانــه و جـایـی نـشـانـی حـرمـش انـتـهـای زیـبــایــی مـدیـنـه کـوچـۀ غربت پـلاک تنهـایی هـمـیـشه زائـر آن سـرزمین پـنـهـانـم
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
ای از شـعـاع نـور تو تـابـنـده آفـتـاب باشد ز روی مـاه تو شـرمـنـده آفـتاب جز با رضـای تو نـدمـیـد و نـمیدمـد از شـرق، در گـذشـته و آیـنـده آفـتاب فرمـان اگر ز سـوی تو یـابـد هرآیـنه هر مُـرده را دوبـاره کـند زنـده آفتاب در آسـتـان قـدس تو یا ثـامـنالـحـجـج یک بنـده ماه باشـد و یک بنـده آفتاب زرّینه گـنبدت بدرخشد ز سطح خاک چونانکه از سپـهـر درخـشـنده آفـتاب تا شد پدید در مه ذیالقـعـده چهرهات ای ماه! شد ز شـرم سرافکـنده آفـتاب ای هـشـتـمیـن ولیّ خـدا یا اباالحـسن! با طلعـت تو کی بُـوَد ارزنـده آفـتاب؟ نور از تو کسب کرده که بخشد به ماه نور ورنه کجاست این همه بخـشنده آفتاب بــر حـال مــنـکــران مـقــام ولایـتـت هر صبحدم به طعـنه زند خـنده آفتاب جانپرور است گرچه به دنیا، ولی به حشر باشد برای خـصم تو سـوزنـده آفـتاب تابنده است شـمـس جـمال و جلال تو روزی که نیست روشن و تابنده آفتاب شعرم ز یُـمن نام تو پـیچـیـده هر کجا آنسان که نـور کـرده پـراکـنده آفتاب از ذرّه کمتر است «مؤید» به درگهت جایی که هـست ذرّۀ شـرمـنده آفـتـاب
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
بیدها را حـظِّ رقـصـیدن هدایت میکند نـورها را کِـیف تـابـیدن هدایت میکند لذتی شیرینتر از شیرینی دیدار نیست آفـتـاب روی بـام سـاعـت هَـشـتَم تویی اشـتـیـاق ناتـمـام ساعـت هـشـتـم تـویی السلام ای هشتمین خورشید آل مرتضی دشـت با آهـنـگ نیـشـابور هم آواز شد ناگهـان بادی وزیـد و موسم پرواز شد بیقرار شب نشـیـنیهای رویِ گُـنـبدیم جلوۀ خورشیدها از گنبدت رونق گرفت جزر و مد ماهها از مرقدت رونق گرفت دَخل دُکّانهاست تا محشر بدهکار رضا کاش بالـم را گـرفـتار هـوای خود کنی ربّـنـایـم را بدهـکـار دعـای خـود کـنی من فرات التماسم، مشک را بیرون بکش ابـر بـودم بیمحـابـا گـریه کـردم بارها رود بـودم سیـلآسا گـریه کـردم بـارها هیچ اشکی مثل اشکِ صُبح میلادت نشد حوضهای صحنهایت انعکاس کوثرند شاخههای چلچراغت شاخه شاخه اخترند خندههاشان انعکاس نور در قندیلهاست ذکر تسبـیـحات ماهیهای دریاها رضا با خدا بوده است هرکس بوده باشد با رضا عـالـم و آدم گـدایـان سـرایت یا رئـوف خاک بـالا روی بال یا کـریمت ریخـته عطر جـنّت روی دستان نسیمت ریخته دست پر مُهرت سرم را نازنازی میکند مادرم وقتی پرم میداد، بالش جمع شد در دلش پای ضریحت بغض سالش جمع شد مِهر تو در سیـنهام افتاد، گـریه کُن شدم آسـمانِ مـرقـدت مـا را هـوایی میکـند رقص پرچم روی گنبد دلربایی میکند نَقل اعجـاز حریمت نُقـل مجلسها شده هر زمان روحم در این آئینهها گُم میشود مثـل دریـاها دلـم غـرق تـلاطم میشود بارگاه قم حریم حضرت زهرای ماست قطره میخواهیم اینها فِیض دریا میدهند خوشه میخواهیم گـندمزار اعلا میدهند از ازل روزی خورِ خواهر برادر بودهایم ای بزرگی که سلیـمانوار ذرّهپـروری از تـمـام انـبــیــا و اولـیـا هـم بـرتــری جورِ مجـنونی کـشیدم تا که لیلایت کنم بوسهگـاهم رَدِّ نعلـِین قـدم های شماست خندۀ امروزم از لبخـند فردای شماست نامۀ پرواز من را مُهر کردی، تا زدی
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
امروز که خورشید سر از شرق برآورد از کعـبۀ جان، قـبلـۀ هـفـتم خـبر آورد »وَالشَّمس» بخـوانـید سـر راهِ مـدیـنه ای نجمه! که مادر شدهای، مادر خورشید »در پرده نگویم سخن خویش، عَلَی الله« مهمان سر سفـرۀ لطف و کرمِ دوست فـیروزه نه، یک سلـسله دُرِّ سخنِ ناب گر بر سر شرطی که «رضا» گفت، بمانیم اینجا تویی و خـلـوت اُنـسی و دعـایی هر کس که گره زد به ضریحش دل خود را اینجاست پر از زمزمۀ دوست، بیائید! هر چند مرا گوهر اخلاص «حِسان» نیست
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
سلام حضرت جان، مهربان دورانها ســلام مـأمـن آرامـش پــریــشــانهــا نفـس بـریـدهام و جان تـازه میخواهم رسـیـدهای که بـتـابـی به آسـمـان همه تو ای صبورترین یار، هم زبان همه همیشه زائر دور از تو مثل زندانیست نصیب عاشق دور از حرم پریشانیست شکوه نابترین عکسهایمان اینجاست همیشه وقت غم و درد جایمان اینجاست اگرچه شهر پر از صحنههای عصیان است هـنوز نـام تو اسـمشب خـراسان است ضریح، سنگ صبور غم مسافرهاست تمام حوصلهات خرج درد زائرهاست نیـامـدم که تـو را باز درد سـر بـدهـم رسیـدهام که در این آسـتـانه سر بدهم به زخـم بیکـسیام الـتـیـام میخـواهم سلام داده، عـلـیک الـسلام میخـواهم حرم شـنیده فـقـط بغض در صدایم را نگـفـتهام به کسی جز تو رنجهـایم را اجازه میدهیام غم نصیب تان باشم؟ منـم مخـاطـب یابن الشـبـیبتان باشم؟
: امتیاز
|
مدح و ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام
امـشـب قــرار، یـار دل بـیقـرار شـد یعنی که باب میـل همه، روزگـار شد سلطان رسید و قاعدهها گشت زیر و رو رعـیت شدن، میان جهـان افـتخار شد ای عـزّتِ بـدونِ کـرانـه خـوش آمدی ای خوش ترین ترانۀ لبهای من سلام نعم الرفـیق، عشق من، آقای من سلام هر جا دلم شکست، رسیدی به داد من اصلا بـعـیـد نیـست که نـامـه سـیـاهها گـردنـد تـحـت قـبـهات از بـیگـنـاههـا تو سایهات شبیهِ خدا بر سر همه است غیر از درِ تو این همه لطف و کرم کجاست اصـلا پـنـاه اولــم و آخــرم کـجـاسـت خـیـلی دلـم گـرفـته مرا رو به راه کن این دردهـا بـدون تو درمـان نداشـتـند این ابـرهـا بـدون تو بـاران نـداشـتـنـد ای بهـتـرین پـنـاه، بـرای هـمـه سـلام سوگـنـد میخـورم به سلـیـمـان کربلا در مشـهـدت شـدیـم مـسـلـمان کـربـلا ای کـشته فـتاده به هـامـون حسین من
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
امشب مدیـنه جنّت الاعلای عشق است طوفانِ رحمت خورده بر دریای عشق است فـوج مَـلـک بـهـرِ زیــارت آمـد انـگـار وردی نهفته بر روی لبهای عشق است ای عــاشـقـانِ کـلِّ دنـیـا؛ جـان رسـیــده آمد امـامی که شـریـف و مهـربان است آمد بـزرگی که یـقـیـنـاً خوش بیان است این ضامن آهوست دریای عطوف است یــاران!، بـشـارت آمـده فـرزنـدِ زهــرا او بـضـعـهای باشـد بـرای جـانِ طـاهـا او آبــروداری کــنـد بــا یـک اشـــارت آمد امـامی که سراپـا فـیـضِ نـور است آمـد امـام مـهـربـانـی که صـبـور اسـت سـلـطـان رسـیـده محـشـرِ کـبرا رسـیده بـایـد کـه رو آریــم بر آقــای مــشــهــد تا خـاطـره سـازیم با شـبهـای مـشـهـد مــا زائـرانِ بـینــوای ثــامـن هـسـتـیـم
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
باز هم شهر مدیـنه نـوربـاران میشود حضرت جبریل در یک خانه مهمان میشود ماه ذیقعدهست، روز یازده از آن بود ماه هشتم در سپهر دین نمایان میشود
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
مژده آمد برجهان مصداق کرّمنا رضا مـظـهـر ذات خـدا بـند دل طـاهـا رضا صورتش وجه هوالهو قد او سرو لب جو ضـامن چـشـمـان آهـو والی والا رضا
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
امشب مه ذيقـعـده خورشيد به بر دارد امـشـب حَــرَم قــرآن آذيـن دگــر دارد امشب صدف عـترت پاكيزه گهر دارد امشب خبری تازه با خويش سحر دارد سيـنا شجـر آورده، طـوبی ثـمـر آورده
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
برخیز که هنگام درود و صلوات است میـلاد رضـا گـاه نـزول بـرکـات است ************** بر تـربت و بر خـون شهـیدان صلوات بر حضرت سلـطان خـراسان صلـوات ************** بـا نــام رضــا عــقــده ز دل وا کــردم یک مـصرعی از بـهـر تو انـشا کـردم ************** صحن گوهرشاد تو بهتر زعرش اعظم است آب سـقـاخانـۀ تو مثـل آب زمـزم است
: امتیاز
|
مدح و ولادت امام رضا علیهالسلام
ای عـاشـقـان سـرّ الـهـی بـرمـلا شـد دامـان نـجـمـه مـهـبـط نـور خـدا شـد باب الحـوائج آمـده حـاجت بخـواهـید میلاد او شد، عالـمی حـاجت روا شد
: امتیاز
|